Satisfeito e ilusionado.
Así é como me sinto despois da "estrea mundial" do espectáculo "Chou mas gou on!", onte día 31 de outubro, en Rianxo. (Case dous anos despois da última actuación de "O Parque" o 30 de novembro de 2013).
O espazo é magnífico, ao igual que o trato por parte de Xavi, o técnico, e dos responsabeis do concello, Fernando, Pipo e maila mesma concelleira que nos viu ver e felicitar. Camerinos con pranchas, baños totalmente equipados... da gusto ir actuar alí. E o espazo escénico mais o patio de butacas forman un todo moi cálido e cercano. A acústica é boa e os medios técnicos: focos, mesa de luces e reprodutores de son, estupendos.
115 persoas compuxeron o Respectable Público. Só 10, eran familiares e amigos.
115 persoas compuxeron o Respectable Público. Só 10, eran familiares e amigos.
Riron, aplaudiron no medio da obra ao remate dos números musicais e os intérpretes tiveron que saír dúas veces máis para recibir os aplausos que non cesaban. Fernando, díxonos que adoita ser un público "duro" e que máis de cen persoas é unha boa entrada para eses lares. Seguramente, o marabilloso cartaz de Quique Vázquez, con foto de Lara Capeáns, axudou moito á chamada. Sinceramente creo que se ves o cartaz, pensas que a obra pode pagar a pena.
Tamén supoñía a estrea de Sara Pascale coma técnico, neste caso de son. Fíxoo moi ben. Minuciosa, traballadora, xenerosa e entregada. Sempre disposta a botar unha man no que sexa. Parte de que teñamos a escenografía que temos, é pola a súa axuda e aportación no ensaio xeral. Graciñas, Sara. Esperamos poder ver, tamén pronto, a túa estrea coma actriz, interpretando a "Juani" na obra "A rúa do inferno".
Non quero mencionar a ninguén en concreto do elenco, por non facer distincións inxustas. É un magnífico grupo con 5 mulleres e 2 homes de moito carácter e talento. Todas/os aportan algo específico e relevante á compañía. O ambiente é inmellorable e a súa entrega ao proxecto, a súa confianza en min coma director e o seu apoio, fanme sentir en débeda e na obriga de non fallarlles e, sobre todo, non deixalos vendidos no escenario. E por enriba... resulta que todas/os cantan ben... Emoticono wink
É unha honra e un orgullo poñer o meu nome na sinatura de este proxecto cultural, artístico e vital que é Axóuxere Teatro, de Oleiros.
Saúde e Teatro!
Alejandro Albaiceta
 |
| O maletín de Vivi... |
